Grzybica, kandydoza, candida, drożdżyca – różne określenia wielkiego problemu, który można skutecznie leczyć

Nie ważne czy problem grzybicy dotyczy skóry, paznokci, jamy ustnej, narządów płciowych, jelit, całego ustroju – jego źródło może znajdować się w mikrobiocie jelitowej.

Jeżeli obserwujesz u siebie poniższe objawy, ich przyczyną może być kandydoza:

• niski poziom witamin i mikroelementów tj. witaminy z grupy B (B6, B12) lub magnez,
• zmiany skórne w obrębie narządów płciowych (np. grzybica pochwy), kończyn (np. grzybica paznokci), łupież,
• spadek odporności,
• alergie i nietolerancje pokarmowe,
• depresja i zmiany neurologiczne.

Grzyby drożdżopodobne, np. Candida albicans, chociaż są naszym naturalnym współlokatorem i zamieszkują w naszych jelitach i błonach śluzowych, potrafią być przyczyną niezwykle uciążliwych dolegliwości. Jak to się dzieje, że nieszkodliwe w niewielkiej ilości mikroorganizmy zasiedlające organizm, stają się chorobotwórcze? Wszystko przez nadmierny rozrost. Candida albicans to niezwykle ekspansywny gatunek. Ma niewielkie wymagania do życia i rozmnażania. Wystarczy odrobina cukrów, a drożdżyca ma się świetnie, mnoży się w zastraszającym tempie i zaczyna nami sterować. Tak, drożdżyca wpływa na ośrodek sytości i zwiększa łaknienie, szczególnie na słodkie pokarmy.

W normalnych warunkach, nasza mikroflora jelitowa trzyma grzyby drożdżopodobne i pleśnie w ryzach. Dobroczynne bakterie jelitowe wydzielają enzymy uniemożliwiające wzrost grzybów i konkurują z nimi od substancje odżywcze. Jesteśmy wtedy chronieni przed ich nadmierną ekspansją. Niestety wystarczy nawet jeden czynnik zaburzający strukturę mikrobioty i grzyby mają zielone światło do niepohamowanego rozwoju. Do przyczyn rozwoju kandydozy zalicza się wiele czynników, które można podzielić na dwie grupy: trwałe i przejściowe. Od tego do w której grupie znajduje się przyczyna grzybicy, zależy postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne.

Trwałe czynniki sprzyjające rozwojowi grzybicy:

• patologiczna mikroflora jelitowa (dysbioza jelit) - zawsze,
• otyłość,
• stany zapalne jelit wywołane innymi czynnikami niż kandydoza,
• choroby autoimmunologiczne (alergie pokarmowe, hashimoto, cukrzyca itp.),
• nietolerancja pokarmowa,
• autyzm.

Wymienione czynniki towarzyszą drożdżycy tak często i są z nią tak silnie powiązane, że ciężko stwierdzić czy jest ona ich efektem czy przyczyną. Ze względu na to, że dysbioza jelitowa towarzyszy wszystkim wymienionym zaburzeniom i często stanowi pierwotną przyczynę chorób, warto na nią zwrócić uwagę.  Tym bardziej, że dysbiozę możemy łatwo diagnozować i leczyć, w przeciwieństwie do pozostałych zaburzeń, które najczęściej leczone są tylko objawowo (stany zapalne, choroby autoimmunologiczne, autyzm i inne). Należy również wspomnieć, że zaburzenia mikroflory jelitowej wpływają na szczelność jelit. Rozszczelnione (tzw. cieknące jelito) nie tylko przyczynia się do nietolerancji pokarmowej, stanowi również łatwą drogę ekspansji patogenów i przenikania toksyn do całego ustroju. Stąd obserwujemy zmiany skórne i candidę różnych części ciała i układów. W dalszej części artykułu opisany zostanie protokół postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w dysbiozie towarzyszącej grzybicy.

Czynniki przejściowe sprzyjające rozwojowi grzybicy:

• silny stres,
• antybiotykoterapia,
• okres złego odżywiania, dieta bogata w cukry proste,
• kontakty płciowe z osobą z rozwiniętą kandydozą.

Pojawienie się czynników przejściowych może wywołać rozwój kandydozy, która będzie trwać pomimo ich ustąpienia. Dlaczego tak się dzieje? Raz zaburzona równowaga w mikrobiocie jelitowej i przerost drożdżaków nie cofa się samoistnie. Przywrócenie homeostazy i ograniczenie liczebności grzybów w jelicie wymaga nie tylko diety niskowęgnowodanowej, czyli ubogiej w cukry, również postępowania terapeutycznego.

Dlaczego tak często są nawroty grzybicy pomimo leczenia lekami przeciwgrzybicznymi?

Standardowe leki farmakologiczne przeciwgrzybicze wykazują skuteczność w zmniejszeniu liczebności jedynie drożdżaków Canida albicans, które nie są jedynym sprawcą drożdżycy. Dodatkowo ich działanie jest krótkotrwałe i nie daje gwarancji zapobiegnięcia nawrotom choroby, ponieważ towarzyszące namnożeniu grzybów zmiany w strukturze mikroflory są trwałe i umożliwiają łatwy, ponowny rozrost grzybów po zakończeniu kuracji. Co więcej, leki przeciwgrzybicze przyjmuje się minimum 6 miesięcy, w znaczącym stopniu obciążając wątrobę, już osłabioną przez nadmiar toksyn uwolnionych w rozpadzie komórek grzybów. Z tego względu obserwuje się często znaczne pogorszenie samopoczucia, szczególnie w początkowej fazie leczenia grzybicy.

Jak badać kandydozę i jak ją leczyć, żeby nie było nawrotów grzybicy?

Procedura postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w leczeniu kandydozy

W pierwszej kolejności należy eliminować przejściowe czynniki sprzyjające rozwojowi drożdżaków wymienione wyżej, ze szczególnym naciskiem na dietę - ograniczenie cukrów prostych w czasie terapii jest niezbędne.

Następnie należy przeprowadzić diagnostykę dysbiozy jelitowej i kandydozy, czyli wykonać badania mikroflory jelit. Samą kandydozę możemy badać w oznaczając przeciwciała IgM i IgG we krwi, chociaż brak tych przeciwciał nie jest gwarancją braku kandydozy. Organizm może ich nie wytworzyć. Podstawowym badaniem grzybicy są wymazy z błon śluzowych lub z próbki kału. W laboratorium wykonuje się posiew i oznacza liczbę kolonii Candida Alibans, Candida non-albicans oraz pleśni. Ich znaczna liczebność jest oznaką rozwiniętej kandydozy. Przy czym, jeżeli mamy typowe, charakterystyczne objawy grzybicy, możemy pominąć diagnostykę samej kandydozy.

Podstawowym badaniem, które zawsze należy wykonać w podejrzeniu kandydozy, jest badanie mikroflory jelitowej (dysbiozy jelit). Badanie to wykonuje się z próbki kału w laboratorium mikrobiologicznym. Przykładem kompleksowego badania stanu flory jelitowej jest Valida – Mikroflora jelitowa Plus. Obejmuje ono szczepy bakterii mikroflory ochronnej, immunostymulującej, gnilnej i potencjalnie chorobotwórczej, bakterie uszczelniające nabłonek jelita, grzyby (badanie na obecność Candida albicans, Candida non-albicans i pleśni), pasożyty oraz marker stanu zapalnego – kalprotektynę.

Niezbędnym badaniem w dysbiozie jelit, a więc w kandydozie również, jest oznaczenie poziomu witaminy D3 25-OH we krwi. W trakcie kuracji należy utrzymywać poziom witaminy D3 powyżej 40 ng/ml. Po zakończeniu terapii nadal warto kontrolować poziom tej witaminy, ponieważ jest ona niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Można dodatkowo oznaczyć poziom magnezu i witaminy B12.

Dodatkowo, szczególnie jeżeli mimo zastosowania terapii nie ustępują objawy, należy wykonać diagnostykę w kierunku pasożytów i w razie potrzeby przeprowadzić stosowne leczenie. Przy nierozpoznanej infekcji pasożytniczej leczenie kandydozy i dysbiozy może być całkowicie nieskutecznie.

Mając wyniki badania kandydozy, mikroflory jelitowej, witaminy D3 oraz pasożytów w kale, lekarz może z powodzeniem zastosować skuteczną i spersonalizowaną terapię przeciwko kandydozie polegającą na:

1. Podaniu celowanych probiotyków na podstawie wyniku badania mikroflory jelitowej (lub Lactibiane CND 5M, jeżeli badanie nie zostało przeprowadzone) i/lub olejków przeciw grzybom drożdżopodobnym (np. olejek z oregano, Azeol AF). O wyborze probiotyku i dawkowaniu decyduje lekarz.
2. Suplementacji witaminą D3, jeżeli jej poziom jest niedostateczny.
3. Suplementacji witaminami i minerałami, jeżeli ich poziom został zbadany i jest niewystarczający.
4. Terapii przeciwpasożytniczej, jeżeli wykryto pasożyty w kale.
5. W przypadku gdy objawy nie ustępują, zlecana jest dawka farmakologicznych środków przeciw kandydozie i kontunuowanie terapii probiotykami. O wyborze leku i dawkowaniu decyduje lekarz.

Diagnostyka kandydozy jest częścią każdego z kompleksowych badań mikroflory jelit Valida. Można też wykonać ją osobno, np. dla monitoringu postępów terapii. Zobacz jak zamówić wysyłkowe badania laboratoryjne Valida.

Jaki jest cel terapii probiotycznej grzybicy?

Dobra diagnoza problemu pozwala dobrać odpowiednią terapię probiotyczną. Postępowanie terapeutyczne ma na celu wzmocnienie naturalnej ochronnej mikroflory jelitowej, tak by nie dochodziło do rozrostu drożdżaków. Nawet w przypadku kontaktu z ich dużą ilością lub okazjonalnego spożywania bogatych w cukry pokarmów. Przywrócenie równowagi w mikrobiocie jelitowej zapobiega nawrotom kandydozy. Do każdego badania mikroflory jelit Valida dołączany jest czytelny raport, zawierający wskazania terapeutyczne.

Zobacz probiotyki Lactibiane wspomagające terapię grzybicy.

Chcesz wykonać badania jelit lub potrzebujesz konsultacji medycznej? Skontaktuj się z nami.

W następnym wpisie temat: "AZS - problem skóry czy jelit?". Zapraszamy do śledzenia blogu.

Artykuł nie stanowi porady lekarskiej.

Spodobał Ci się wpis? polub nas na Facebook'u